Ik zag het al meerdere malen voorbij komen: “mijn make-up zit er zó goed op en op de foto zie je er niets van! Is mijn make-up dan niet mooi of is de foto niet goed gelukt?”

Lieve make-up liefhebber ik zal je troosten: je make-up is altijd wat je in de spiegel ziet. Is dat wat je spiegelbeeld je vertelt mooi? Dan is dat gewoon zo. Punt. Klaar. (nee, dat is niet goed Nederlands dat is Zuid-Afrikaans maar bekt zo lekker weg 😉)

Ik zal je aan de hand van foto’s laten zien wat de hoek van de foto doet, wat licht doet en wat poseren doet. Want ook al heb je alles perfect opgesteld; wanneer je een raar hoofd trekt, je ongemakkelijk voelt, de flits net afgaat wanneer jij moet niezen of weet ik veel wat, dan ben je nog steeds niet tevreden over het resultaat.

Ik heb nu een paar keer een fotoshoot mogen doen, nou ja mogen doen, ik wilde dat zelf vooral (insert hysterische emoticon) en er is een verhipt goede fotograaf nodig om jou vast te leggen zoals je bent én waar je mooi op staat. Fotografie is een vak. Simple as that. Voor het instellen van een professionele camera (of in mijn geval telefoon of Nikon in bijzondere gevallen) is al een HBO opleiding nodig lijkt wel en daarbij is ook een stuk gevoel onontbeerlijk; gevoel voor fotografie, voor compositie voor dat wat prachtig blijkt te zijn wanneer het vastgelegd wordt.

Fotografie van objecten is heel iets anders dan fotografie van mensen. Want objecten zullen niets onverwachts doen en hebben geen karakter. Een mens moet je zien te vangen in een foto met datgene wat hem of haar mooi maakt. Dat is gewoon lastig.

Daarom, maak het jezelf niet moeilijk. Ik geef je hieronder een paar tips en voorbeelden van wat licht en de hoek doet en wat een verschil in soortencamera dan doet. Zo heb je een idee waar te gaan staan en hoe.

De selfie.

 Er is tegenwoordig geen mens meer (oké vooruit, sporadisch vind je er nog een exemplaartje, meestal kerels 😉) die géén selfies maakt. Een selfie is op zich ook het minst ingewikkeld. Zou je denken… Want je drukt op de knop waardoor het beeld naar jou toekeert, gaat ergens staan of zitten waar niemand je ziet lachen of kijken en maakt de foto. Zo. Gefikst. Tevreden of eigenlijk vaker ontevreden scroll je door je filmrol heen en daar prijk jij, in de selfiepose op al je gemaakte foto’s; een gymselfie, een nieuwe bril (die trouwens ook altijd lelijk lijkt op een selfie) of een mooi gelukte oogschaduw look. En die komt nóóit uit zoals jij hem in de spiegel ziet. De glans verdwijnt, de verschillende kleuren worden plotsklaps één grijze brij of je ziet jezelf vanuit een kikvorsperspectief omdat je ergens per ongeluk op de ‘maak foto’ -knop drukte. Kortom, zo simpel is een kek selfietje nog niet.

De reden dat een selfie niet heel realistisch is: omdat de lens jouw gezicht en het perspectief vervormt. Je houdt de camera te hoog of te laag, staat in verkeerd licht en de camera vervormt ook letterlijk. Je hebt never nooit dezelfde vorm van gezicht dan wanneer je vóór de lens gaat staan (en deze het liefst ook nog een piepklein tikje omlaag laat staan omdat je anders het risico loopt dat hij een beetje van onder knipt en dan heb je weer een dikke onderkin. Soms wanneer je de camera neerzet en een selfie maakt lijkt het nog íets realistischer maar het wordt nooit zoals het ís. Dat is best wel confronterend eigenlijk want soms lijk je gewoon lekker smal in de selfie en andersom net niet. Dat is stom maar helaas wel gewoon waar.

Jouw camera kan op de selfie stand ook niet de diepte en glittering vangen die je wel in je beeld ziet. Want jij ziet in principe een mooie make-up, eenmaal vastgelegd verdwijnt wat jij zag in je schermpje. Hallo teleurstelling! Maar, wat doe je dan wél?

Zorg dat je NIET, ik herhaal NIET in halogeen licht gaat staan. Foto’s gemaakt in halogeenlicht moet je beperken tot het vastleggen van mooie nieuwe glitter oorbellen of een tiara. Dan heb je kans dat je dat net wel kunt vastleggen. Maar je gezicht; neen. Wat ook leuk is in halogeenlicht zijn je spierballen of je triceps (voor de sportliefhebber onder ons 😉) want door de lichtval zie je de definitie een stuk beter maar daar hebben we het even niet over. Waar moet je dan wél gaan staan?

In daglicht. Niet buiten gaan staan in de volle zon, ook dat laat je lijken alsof je huid veranderd is in een maanlandschap. Niet doen. Het liefst geen felle zon, geen schaduw maar eigenlijk voor een licht raam. Daarbij zet je je telefoon ergens neer en ga je vóór de lens zitten en niet in de selfie stand. Met je telefoon kun je waarschijnlijk prachtig scherpe foto’s maken. Vooral van anderen. Dat komt natuurlijk omdat je dan achter je camera staat en weet hoe je moet focussen, scherpstellen etcetera. Wanneer jij voor de lens gaat staan is het een kwestie van uitoefenen hoe de afstand het allerhandigst is en waarbij jouw foto het beste lukt.

Een ringlamp. Ik heb een paar jaar terug een ringlamp gekocht omdat ik op instagram mooie make-up foto’s wilde plaatsen en ik tegen exact dezelfde struggles aanliep als die ik hierboven beschrijf. In zo’n ringlamp kun je je mobiel plaatsen (of zelfs je dure camera) en zo heb je eigenlijk altijd toegang tot goed licht omdat deze dimbaar, verstelbaar in kleur en op hoogte verstelbaar is.

Wanneer je in dit licht make-up foto’s maakt gebruik je nog steeds NIET de selfiestand. In elk geval niet wanneer je doel is om je creatie zo mooi mogelijk uit te laten komen. Wanneer de ringlamp aan staat en je de foto’s maakt doe je de andere lichten ook uit. Wanneer je je huiskamerlamp laat branden krijg je wederom niet wat je wilt zien door teveel tegenlicht links en rechts en/of van boven.

Poseren. Poseren is nodig om een goede foto te maken. In het bijzijn van andere mensen is er niks no akelig dan ‘gemaakt’ te lachen of juist zwoel in een lens te staren. Zelfs wanneer het je eigen is. De befaamde Duckface is vast ontstaan omdat iemand nog liever heel overdreven een foto van zichzelf maakt waar anderen bij zijn dan dat hij of zij serieus een mooie foto wilde maken. Ietsje minder awkward. Al is ‘het gemaakte’ dat dan nog steeds. Akward. Wanneer je wilt leren een mooi gezicht te trekken doe je er goed aan ook daarmee te oefenen om minder gegeneerd of onhandig te worden in een camera. En dat doe je dan ook niet met de selfie. Dat doe je door vóór je camera te gaan staan, de zelfontspanner in te schakelen en verschillende gezichtsuitdrukkingen en houdingen te oefenen. Dan wordt je er vanzelf relaxter in, ook wanneer een ander een foto van je maakt. Waarom oefen je dat niet met de selfie? Ten eerste omdat de selfie je er anders uit laat zien en ten tweede omdat je eigenlijk een gevoel van misschien wel schaamte moet overwinnen wanneer je vóór de lens staat. Zelfs als is dat je eigen lens.

Je leest het, het is nog niet zo simpel en daarom volstrekt onnodig te geloven dat jouw mooie make-up looks niet zijn wat jij ziet. Dat komt louter en alleen omdat er nogal wat foefjes en handigheidjes zijn om iets mooi vast te leggen. Ligt niet aan jou of aan jouw make-up, ligt aan degene die de foto maakt. Is dat jammer? Ja soms wel wanneer je het graag wilt delen en de details wilt vastleggen. Maar doorgaans zou ik er niet een fuss om maken en jezelf op de kop zitten. Je hebt het prachtig gedaan en dat zie je in de spiegel het allerbest 😊 En dan nu, de foto’s om de verschillen van de hoeken en standen van de camera duidelijk uiteen te zetten.

Zoveel aanzichten zoveel verschillende resultaten. Veroordeel je make-up skills dus niet naar aanleiding van een foto die niet naar de zin was. Alles is beïnvloedbaar en alles is manipuleerbaar. Dat geldt overigens ook voor de foto’s die je op social media voorbij ziet komen. Bovenstaande foto’s zijn niet bewerkt maar veel zijn dat wel. Ook daardoor kun je soms het idee krijgen dat wat jij doet niet goed lukt terwijl dat totaal niet het geval is.

Ik hoop dat je met deze post met iets meer vertrouwen naar je resultaten en je skills kijkt en vooral veel plezier hebt en houdt in make-uppen. Want uiteindelijk is dat toch waar het om draait? Plezier in dat wat je doet 🙂

Fijne dag beauties!